yara

I

сущ.

1. рана:

1) повреждение ткани живого организма. Ölümcül yara смертельная рана, güllə yarası пулевая рана, irinli yara гнойная рана, işləyən yara проникающая рана, kəsilmiş yara резаная рана, sağalan yara заживающая рана, təzə yara свежая рана, çapılmış yara рубленая рана, dəlib-keçən yara сквозная рана, yaraların ilkin işlənməsi первичная обработка ран, yaranın kənarları края раны, yaranın girəcək dəliyi входное отверстие раны, yaranın sarınması перевязка раны, yaranın tikilməsi сшивание раны

2) всякая болячка, ссадина, небольшая ранка на коже

3) перен. страдание, душевная боль. Ürək yarası душевная рана, sağalmaz yara незаживающая рана

4) перен. зло, вред. Müharibənin vurduğu yaralar раны, нанесённые войной

2. ранение. Bıçaq yarası ножевое ранение, qapalı yara слепое ранение, qəlpə yarası осколочное ранение; toxunan yara касательное ранение

3. разг. язва; см. xora

II

прил. раневой. Yara infeksiyası раневая инфекция, yara səthi раневая поверхность, yara taqətsizliyi раневое истощение, yara intoksikasiyası раневая интоксикация

◊ yarasının üstünü açmaq kimin бередить рану кого, чью; yara vurmaq kimə нанести удар, рану, причинить горе, страдание; yarasına toxunmaq kimin задеть за живое кого; yarasını təzələmək kimin растравлять, растравить рану чью, сделать больно кому; yarasına duz basmaq kimin причинить к ому сильную боль; yarasının gözünü qopartmaq см. yarasını təzələmək; yarasına məlhəm qoymaq kimin положить бальзам на чью рану